- şöhrətgir
- sif. <ər. şöhrət və fars. . . . gir> klas. Şöhrətli, şöhrət qazanmış, şöhrəti aləmi tutan, şöhrət tapmış, namdar. <Əzra Zəhraya:> Bir baban var, cahanda şöhrətgir; Fazilibinəzir, Şeyxi-Kəbir. H. C..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
şöhrətgir
Look at other dictionaries:
şöhrətgir — ə. və f. şöhrəti aləmi tutan; şöhrətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
